Het is een grote dag in mijn kleine bestaan en na weken stress gaan de luiken weer open. Het is grappig te merken dat de stress van anderen juist dan begint. Voor mij is het bevrijdingsdag. De molensteen breekt van mijn nek, ik voel ineens van voren dat ik ook van achteren leef en dat de wereld helemaal niet klein is. Het echte werk moet nog beginnen maar het voor mij inspannende en spannende gedeelte is gedaan. Nu hoef ik alleen maar verder te bouwen terwijl anderen het onderhouden overnemen. Een extravagant toetje na een toch al buitengewoon succesvol jaar.
