“We rijden langzaam vanwege een persoon langs het spoor.” Een omroepbericht dat ik nog nooit gehoord heb. Tot op heden is er ook nog nooit een persoon op het spoor van mijn trein geweest. Ook vanavond sterft er niemand zo dichtbij en toch mijlenver. Morgen wel. Dan gaat een van onze bloggers zelfverkozen dood. Er zal voor altijd een schrijver zijn die er niet meer is, reacties die ongelezen blijven. Ik ben blij voor haar dat zij niet langs het spoor hoeft te staan. Dat ik daar niet meer sta. Dat mijn trein weer vaart maakt, zonder een krankzinnige klap.
