We gaan samen naar een toneelstuk. Ze noemt ons grappend elitair. Het is geen waardeoordeel, maar we zijn onderdeel van een luxe waar ze nooit aan heeft kunnen wennen. Ik zit in mijn vintage jas en rode lippen meer nonchalant chique te zijn dan wie er ook door de deur komt. Ik ben gewend aan uitbarstingen van luxe. Ik ben ook een hippie, bij vlagen. Ik hou van toneel, van het publiek, dat niet alleen maar buitenkant is en ook niet continu binnenkant blootlegt. Dat meebeweegt met wat hen beweegt. Het is een vorm van elitair. Het is ook authentiek.
