Op de muur van het nieuwe theater staat ‘all drama must remain on the stage’. We spelen ons stuk voor een laatste keer, met elke vezel aan kluchtige humor die we in ons hebben. Het lijkt pas gisteren dat ik hier aan begon, toen te ver uit mijn comfortzone om ooit vertrouwd te raken. Twee seizoenen later blijkt toneel een groot hoofdstuk in mijn leven. Misschien wel een boek op zich, want we hielden ons niet aan de wijze uitspraak op de muur. En toch staan we hier dan weer met ons allen. Met alle drama alleen op het podium.
