Ik doe mijn best, met zo af en toe een zomerjurkje onder een dik vest, maar het is erg november. Mijn energie is zoals vanouds van tweehonderdtachtig keer mens naar ongeveer vijfentwintig procent van een kasplantje gedaald. Ik raak er aan gewend. Er tegen vechten heeft me niet veel meer opgeleverd dan een reeks depressies. Het ondergaan bleek uiteindelijk efficiënter. Ook werkt mijn leeftijd wat mee, met het ouder worden gaan de jaren sneller. Ook de winter. Ik moet alleen nog even door die verschrikkelijke feestdagen heen te worstelen en voor ik het weet is het weer maart en licht.
